Περί δημοσίων Σχέσεων

Το να προσδιορίσει κάποιος επακριβώς με έναν μόνο όρο τον ορισμό των Δημοσίων Σχέσεων, αποτελεί θα λέγαμε ένα παράτολμο εγχείρημα καθώς οι ορισμοί που έχουν καταμετρηθεί δεν περιορίζονται απλά σε δεκάδες αλλά σε εκατοντάδες. Αντίθετα από ότι θα περίμενε κάποιος, η βάση στην οποία κτίζεται το οικοδόμημα που καλείται «Δημόσιες Σχέσεις» βρίσκεται στην τέχνη της ανάλυσης! 
Το πρώτο δηλαδή βήμα είναι η ανάλυση, είτε πρόκειται για μια επιχείρηση, είτε για μια κοινωνική ομάδα, είτε για μια ολόκληρη ιδεολογία, είτε για έναν μόνο ιδιώτη. Ακόμα και οι σχέσεις μεταξύ των κρατών μπορούν να ενταχθούν στον ορισμό«Δημόσιες Σχέσεις», μόνο που στην περίπτωση αυτή προσδιορίζονται ως «Διεθνείς».
Συνεπώς ένα καλό ξεκίνημα Δημοσίων Σχέσεων βρίσκεται στο πρώτο βήμα του που είναι να μελετάς και να αναλύεις τις σχέσεις μιας βιομηχανίας για παράδειγμα ή ενός οργανισμού ή μιας άλλης οργάνωσης με τον κόσμο της, το κοινό της, με τους πελάτες της, τους μετόχους, τους προμηθευτές κ.ο.κ.  
Στον όρο ανάλυση συμπεριλαμβάνεται και η σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης. Αφού λοιπόν συγκεντρωθούν όλες αυτές οι απαραίτητες πληροφορίες μέσω της ανάλυσης, τότε μόνο μπορούν να ληφθούν οι αποφάσεις για γνώμονα τον επηρεασμό της κοινής γνώμης προς όφελος εκείνου που μας ζητά την δραστηριοποίησή μας, προς όφελος δηλαδή μιας πολιτικής, βιομηχανικής ή εμπορικής μονάδας ή και ενός ιδιώτη.
Μεταξύ των σπουδαιότερων μέσων των δημοσίων σχέσεων περιλαμβάνεται ο Τύπος, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, το έντυπο υλικό, ο λόγος, η φωτογραφία, η διαφήμιση, το διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι εκθέσεις αλλά και μέσα που με την πρώτη ματιά είναι δύσκολο να φανταστούμε. Για παράδειγμα μέσοδημοσίων σχέσεων μπορεί ακόμη να είναι κι ένας χάρτης, μια χαρτοπετσέτα και οτιδήποτε μπορεί να κριθεί ως πρόσφορο μέσο για την μετάδοση ενός μηνύματος!
Οι απασχολούμενοι στον τομέα των Δημοσίων Σχέσεων μπορεί να είναι εξειδικευμένοι σε συγκεκριμένους τομείς όπως στην οικονομία, την εκπαίδευση, τα διεθνή ζητήματα ή σε οποιονδήποτε άλλο τομέα.
Οι δημόσιες σχέσεις υπήρχαν από την εποχή ήδη της εμφάνισης της πρώτης οργανωμένης κοινωνίας, απλά δεν είχαν προσδιοριστεί με κάποιον συγκεκριμένο όρο! Οι υμνωδοί και ραψωδοί για παράδειγμα πολλές φορές υμνούσαν κατά παραγγελία του Βασιλιά, τις ηρωικές τους πράξεις, τα ανδραγαθήματά του και τα καλά της περιόδου της βασιλείας του. Οι αρχές των δημοσίων σχέσεων βρίσκονταν καλυμμένες σε διάφορες ανθρώπινες δράσεις και άρχισαν να παίρνουν συγκεκριμένη μορφή προς το τέλος του 15ου αιώνα, εποχή εφευρέσεως της τυπογραφίας. Τότε ήταν που άνοιξε ο δρόμος για την χρησιμοποίηση του έντυπου λόγου, προς επηρεασμό της κοινής γνώμης. Πολλοί συγγραφείς πετυχημένοι στην εποχή τους προσέφεραν το ταλέντο τους για τον επηρεασμό της κοινής γνώμης, με την δημοσίευση άρθρων, επιστολών και βιβλίων ακόμη προς όφελος των εντολοδοτών τους.
Ο όρος δημόσιες σχέσεις προέρχεται εκ του αγγλικού όρου “Public relation” που σημαίνει σχέσεις με το κοινό, σχέσεις με τον κόσμο. Ο πρώτος που μίλησε στην κυριολεξία για σχέσεις με τον κόσμο ήταν ο Μακιαβέλι όταν στο βιβλίο του «Ο Ηγεμών» περιέγραψε στους Βασιλείς και στους ηγεμόνες της εποχής του, πως η βάση ενός βασιλείου είναι ο κόσμος του, ο λαός του και συνεπώς τους πρότεινε ορισμένες αρχές τις οποίες όφειλαν να τηρούν για να είναι δημοφιλής και η ηγεμονία τους να ευημερεί. Το εγχειρίδιό του έγινε ανάρπαστο και πραγματικά οι περισσότεροι ηγεμόνες της Ευρώπης έλαβαν υπόψη τις αρχές που πρότεινε ο Μακιαβέλι.
Ο πρώτος όρος που χρησιμοποιήθηκε για να προσδιοριστεί ένα μεγάλο μέρος αυτού που σήμερα καλείται δημόσιες σχέσεις, ήταν ο όρος προπαγάνδα, όσο κι αν αυτό έχει τεθεί στο περιθώριο από τους ειδικούς των δημοσίων σχέσεων (Δ.Σ.).
Μέχρι του 1940 η χρήση των δημοσίων σχέσεων είχε εξαπλωθεί στην Αμερική και στην μικρότερη εμπορική μονάδα και κάθε έμπορος περιελάμβανε στα προγράμματά του δράσεις υπέρ της επιχείρησής του, χωρίς ο ίδιος βέβαια να γνωρίζει ή να έχει σπουδάσει τον συγκεκριμένο τομέα, παρά δρώντας μόνο από το καλούμενο «εμπορικό ένστικτο».
Η σημασία των δημοσίων σχέσεων στην σταθεροποίηση των εργασιών των επιχειρήσεων και κάθε οικονομικής ή διοικητικής μονάδας, κατανοήθηκε και στην Ελλάδα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα ο όρος δημόσιες σχέσεις έχει εξελιχθεί τόσο, ώστε να μιλάμε για επικοινωνία μονής ή διπλής κατεύθυνσης, για τυπική και άτυπη επικοινωνία, για πομπούς και δέκτες κ.ο.κ.   
Δύο από τους πιο πετυχημένες αναφορές για τις δημόσιες σχέσεις είναι και οι παρακάτω: 
"Αν έχετε μια ιστορία, πείτε την εσείς, διαφορετικά κάποιος άλλος θα το κάνει"    
"Αν οι άλλοι πιστεύουν ότι έχετε ένα πρόβλημα, τότε έχετε ένα πρόβλημα".

πηγή: κέντρο σεμιναρίων